Do osób szczególnie wymagających całorocznej suplementacji, należą:
Osoby starsze
Około 50. roku życia następuje naturalny, stopniowy proces demineralizacji kości. Wiek wpływa także na stan uzębienia – w miarę starzenia się nasze zęby są coraz bardziej podatne na próchnicę. Szkliwo, które pokrywa zęby jest zużywane w trakcie żucia i nie ma naturalnych procesów odbudowujących jego ubytki.
Co więcej, z wiekiem pogarsza się zdolność skóry do syntezy witaminy D oraz obniża się zdolność przewodu pokarmowego do przyswajania wapnia. Spada więc poziom wapnia w surowicy.
Dodatkowo z wiekiem zaczynamy częściej chorować, a w konsekwencji przyjmować coraz więcej leków. Wiele z nich zmniejsza wydzielanie śliny, która wypłukuje bakterie odpowiedzialne za próchnicę i zmniejsza ryzyko utraty zębów.
Do leków zmniejszających wydzielanie śliny należą m.in.:
- leki moczopędne,
- leki przeciwdepresyjne,
- leki przeciwhistaminowe,
- beta mimetyki,
- neuroleptyki,
- leki hipotensyjne.
Dzieci i młodzież w okresie dojrzewania
Do około 30. roku życia szkielet człowieka intensywnie rozwija się i wzmacnia. Proces ten jest szczególnie intensywny w okresie dzieciństwa oraz dojrzewania.
Intensywny rozwój układu kostnego zwiększa zapotrzebowanie organizmu na wapń, dlatego suplementacja w tym okresie jest szczególnie wskazana. Utrzymujące się niedostatki tego składnika w diecie mogą mieć negatywny wpływ na mineralizację kości.
Kobiety w okresie okołomenopauzalnym
Wraz z wiekiem wzrasta zapotrzebowanie organizmu na wapń.
Kobiety w okresie okołomenopauzalnym wymagają większej ilości wapnia z uwagi na zmiany hormonalne zachodzące w organizmie.
Kobiety w ciąży
Dbanie o prawidłowy poziom wapnia w organizmie jest szczególnie istotny w przypadku kobiet w ciąży. Wpływa on bowiem na zdrowie i kondycję nie tylko ciężarnej, ale także dziecka. Wapń jest niezbędny do wzrostu i rozwoju kości u dzieci.
Osoby źle odżywiające się i na diecie
Wapń jest składnikiem, który w naturalny sposób dostarczany jest do organizmu wyłącznie z pożywieniem. Z tego względu wszelkie nieprawidłowości i specyficzne ograniczenia w diecie są ryzykowne, bo mogą prowadzić do spożywania niewystarczającej ilości wapnia.
Na poziom wapnia w organizmie mają wpływ m.in.:
Nieracjonalne odżywianie, niezdrowa dieta:
- Częste odchudzanie,
- Nadmierne spożycie alkoholu,
- Nadmierne spożycie kawy,
- Nadmierne spożycie napojów typu cola,
- Duże ilości soli w diecie.
Diety związane z:
- nietolerancją laktozy,
- okresem karmienia piersią,
- wykluczeniem produktów strączkowych.
Diety odchudzające:
- np. popularne diety bogate w błonnik i zielone warzywa (ze względu na zawartość szczawianów obniżających adsorpcję i biodostępność wapnia).